ارتودنسی در بالغین
ارتودنسی در بالغین
در سال های اخیر اقبال به درمان ارتودنسی در بالغین افزایش پیدا کرده است زیرا آگاهی افراد در رابطه با دندانپزشکی پیشگیرانه و افزایش دوام و طول عمر دندان های طبیعی بیشتر شده است .
مشکلات ارتودنسی بالغین :
به طور معمول درمان ارتودنسی در کودکان و در مراحل بلوغ انجام می شود زیرا در این زمان حرکت دندان ها سریعتر است و طول درمان نیز کوتاه تر می شود. لذا بهترین سن برای درمان ارتودنسی دوران نوجوانی است .
ارتودنسی در بالغین نیز امکان پذیر می باشد اما ممکن است به دلایل زیر درمان طولانی تر و پیچیده تر شود :
- توقف رشد در بزرگسالی : مشکلات اسکلتی در صورتی که شدید باشند در بالغین می بایستی به علت پایان یافتن دوران رشد ، به وسیله ی جراحی فک اصلاح نمود ( متخصص ارتودنسی ).
- کم بودن خونرسانی به بافت های دهان و تحلیل لثه ها: به دلیل کاهش حمایت لثه و استخوان می بایست نیروهای ملایمتری به دندان ها وارد نمود و حرکت دندان نسبت به ارتودنسی در کودکان باید کند تر انجام شود .
- وجود دندان هایی که به شدت ترمیم شده اند و یا از دست رفته اند : افتادن دندان می تواند منجر به حرکت فیزیولوژیک دندان ها و یا کج شدن آن ها و بیرون زدن یا رویش بیش از حد دندان روبرو در فک مقابل شود که هر کدام از این موارد باعث بهم ریخته شدن دندان ها و پیچیدگی درمان ارتودنسی بالغین خواهد شد .
در چه مواردی ارتودنسی همراه با درمان های دندانپزشکی لازم می باشد ؟
ارتودنسی جنبی و یا کمکی به برنامه درمانی جامع دندانپزشکی گفته می شود که در آن ارتودنسی در کنار درمان های دیگر دهان و دندان انجام می شود. بزرگسالانی که دارای دندان های سالمی نیستند و نیازمند درمان های پروتزی، ایمپلنت، ترمیمی و لثه می باشند امکان دارد بنا به دلایلی به درمان ارتودنسی یا براکت نیز نیاز پیدا کنند .
دکتر محسن مرآتی – متخصص ارتودنسی و ناهنجاری های فک و صورت ( مراحل انجام ارتودنسی )
